Waarom ik mediteer
In deze blog ga ik verder in op meditatie. Waarom mediteer ik, en hoe ziet mijn meditatie routine eruit? En wat brengt het me eigenlijk?
Waarom ik mediteer
Enkele jaren geleden ben ik begonnen met meditatie. Ik heb er altijd wel interesse in gehad maar nooit de discipline gehad om er structureel mee aan de slag te gaan. In het verleden is het mij van diverse kanten aangeraden om meer mijn gevoel in contact te komen. En zo ben ik maar eens begonnen. Het was (en is) een fascinerende ervaring. Mijn doel is om gewoon “af te remmen” en te kijken wat er eigenlijk in me omgaat. En dat valt niet altijd mee. Door de aandacht op mijn ademhaling te richten probeer je je gedachten uit te schakelen. Althans, dat hoopte ik te kunnen bereiken. Maar dat lukt me helemaal niet. Yuval Noah Harari legde tijdens Wintergasten uit dat hij in het begin zijn gedachten nog geen 10 seconden bij zijn ademhaling kon houden. Dat haalde ik niet eens. En afhankelijk wat er in me omgaat lukt het de ene dag beter dan de andere. En dat is waarom ik mediteer: om stil te staan bij wat er in me omgaat.
Hoe ziet mijn routine eruit
Ik heb diverse trainingen gevolgd, boeken gelezen en voorbeelden bekeken. En uiteindelijk daar mijn eigen cocktail van gemaakt, een mix die bij mij past. Ik vind het heel lastig om een bepaalde methode letterlijk te volgen, ik “knip en plak” liever op basis van mijn eigen gevoel. Ik mediteer twee keer per dag, ’s ochtends en ’s avonds. Mijn eerste paar minuten is erop zo mindful te zijn, dat willen zeggen met oprechte nieuwsgierigheid kijken hoe mijn lichaam op dat moment aanvoelt. Zit er ergens spanning, of voel ik juist ergens energie? En dat doe je zonder waardeoordeel. Zonder proberen te verklaren waarom er bijvoorbeeld ergens spanning in je lichaam zit. Je scant en observeert (en ook dat valt niet altijd mee).
Van daaruit ga ik naar bepaalde mantra’s waar ik veel waarde aan hecht. In de ochtend is dat “vandaag wordt de beste dag van mijn leven”. Je weet wel, proberen vandaag te leven in plaats van gisteren opnieuw te beleven of alvast stil te staan bij morgen (vooral als er iets moois of juist minder moois staat gepland). En ’s avonds kijk ik terug: “wat heb ik vandaag vanuit liefde en passie gedaan, en wat vanuit angst of controle?”.
En daarnaast proberen zoveel als mogelijk mijn aandacht te richten op mijn ademhaling, je adem door je neus naar binnen en door je mond naar buiten voelen gaan.
Wat het mij brengt
Inmiddels koester ik deze momenten, het zijn mijn rustmomenten waarin ik me even terugtrek en alle aandacht voor en bij mezelf heb. Grappige is dat mijn lichaam erom vraagt, zeker de ochtendmeditatie heb ik nodig om met de dag te kunnen starten. Er moet wel een hele goede reden zijn wil ik deze overslaan (’s avonds is de agenda wat onvoorspelbaarder, daar lukt het me 2 van de 3 avonden te mediteren).
Het is mijn eigen thermometer. Soms zitten er te veel gedachten in mijn hoofd en komt er van bovenstaande routine weinig terecht. Ik heb inmiddels geleerd daar niet te veel waarde aan te hechten. In het begin verzette ik me daartegen en probeerde ik mijn gedachten uit te zetten. Zonder resultaat natuurlijk. Er zijn goede en minder goede dagen ervaar ik steeds meer. En dat hoort er nu eenmaal bij. Echter, als ik een patroon begin te observeren en constateer dat er te veel dagen zijn mijn gedachten alle kanten op vliegen, dan is dat een teken om eens goed naar mijn agenda en prioriteiten te kijken.
Tenslotte helpt meditatie als voorbereiding om een coachingsgesprek. Hoe voel ik me, en moet ik daar rekening mee houden voor het komende gesprek? Daar werkt echt geweldig voor me.
Ik ben me er volledig van bewust dat er voor mij nog een wereld valt te ontdekken qua meditatie. Wat zijn jouw ervaringen, hoe gebruik jij het? Laat gerust weten, ben heel benieuwd.